του Ελευθερίου Γ. Σκιαδά.
Το Κτηματολόγιο στην Ελλάδα ξεκίνησε με τη σύσταση του κράτους και συνεχίζεται ως τις ημέρες μας. Ιδιαίτερα δε για την Αθήνα είναι άπειρες οι συζητήσεις και οι προσπάθειες, οι οποίες ξεκίνησαν αλλά δεν τελείωσαν ποτέ! Μία εξ αυτών καταβλήθηκε τη δεκαετία του 1920. Μάλιστα εκδόθηκε ειδική νομοθεσία και ξεκίνησαν οι εργασίες. Διοικητικά ήταν ακόμη η εποχή που δεν είχαν δημιουργηθεί τόσοι πολλοί δήμοι και κοινότητες γύρω από την πόλη και τα όρια του Δήμου Αθηναίων ήταν εκτεταμένα και περιλάμβαναν σχεδόν όλο το Λεκανοπέδιο.
Την κτηματογράφηση είχε αναλάβει η Τοπογραφική Υπηρεσία του υπουργείου Συγκοινωνιών. Συστήθηκε το «Ειδικόν Ταμείον του Αστικού Κτηματολογίου της Ελλάδος» κάτι αντίστοιχο με την «Κτηματολόγιο Α.Ε.» των ημερών μας.
Επίσης, συστήθηκαν συνεργεία, συντελέστηκε το απαραίτητο τριγωνικό δίκτυο, έγινε οριοθέτηση και προσκλήθηκαν οι ιδιοκτήτες να καταθέσουν τους τίτλους τους και να υποδείξουν τα όρια. Θα ακολουθούσαν τυχόν ενστάσεις και οι αντιρρήσεις θα εκδικάζονταν από Εποπτεύουσα Επιτροπή την οποία προέβλεπε ο νόμος. Το τελικό αποτέλεσμα της εργασίας αποτυπωνόταν σε χαρτί ιχνογραφίας κολλημένο πάνω σε αλουμινένιες πλάκες, όπου υπολογίζονταν αναλυτικά και συντάσσονταν οι πίνακες των ιδιοκτησιών.
Γιγάντια επιχείρηση, η οποία στα τέλη της δεκαετίας εκείνης είχε καλύψει έκταση περίπου οκτώ χιλιάδων στρεμμάτων, στα οποία περιλαμβάνονταν εκτάσεις του Παλαιού Φαλήρου, η Καλλιθέα, το μεγαλύτερο μέρος του κέντρου των Αθηνών, εκτός από τον Κεραμεικό, κ.ά. Το κόστος είχε αναλάβει το κράτος, ενώ οι ιδιοκτήτες θα κατέβαλλαν από 50 λεπτά έως 1,50 δραχμή ανά τετραγωνικό μέτρο, ανάλογα με την ιδιοκτησία τους. Και όμως: Το Κτηματολόγιο δεν έγινε και η προσπάθεια «ξεψύχησε», διότι «δυστυχώς οι ιδιοκτήται δεν προθυμοποιούνται εις την καταβολή των δαπανών της κτηματογραφήσεως», όπως έγραφε σε έκθεσή του ο αρμόδιος διευθυντής του υπουργείου Συγκοινωνιών!
mikros-romios.gr
