Εν αρχή ην… η Δύση

ΘΟΔΩΡΗΣ ΨΑΛΙΔΟΠΟΥΛΟΣ / kathimerini.gr

Υπάρχουν άραγε, στις ημέρες μας, προβλήματα στις ελληνορωσικές σχέσεις; Μερίδα του Τύπου εκτιμούσε προσφάτως ότι ορισμένες τουλάχιστον απαντήσεις θα πρέπει να αναζητηθούν στην πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στις ΗΠΑ, όπως και τη ρωσοτουρκική προσέγγιση. Ασφαλής ή απλώς συνήθης, αυτή η αναλυτική κατεύθυνση μοιάζει, όμως, με αφήγηση από το μέσον της ιστορίας. Βάσιμα κάποιος αντικειμενικός παρατηρητής θα αντέτεινε πως η επίσκεψη ενός Ελληνα πρωθυπουργού στις ΗΠΑ είναι ενέργεια φυσιολογική και αναμενόμενη.

Ελάχιστοι, εξάλλου, αμφιβάλλουν ότι η ρωσοτουρκική σύγκλιση αποτελεί μια εκατέρωθεν εντυπωσιακή, πλην κίνηση τακτικής και ρεαλισμού, οι παρακαταθήκες της οποίας δεν επαρκούν από μόνες τους ούτε για να προδικάσουν το μέλλον, ούτε να διαγράψουν το παρελθόν.

Οι ελληνορωσικές σχέσεις ήταν ανέκαθεν σύνθετη υπόθεση. Διαψεύσθηκαν όσοι κατά καιρούς πίστεψαν ότι ο γνήσιος συναισθηματισμός της θρησκευτικής ομοδοξίας και η ειλικρινής συγκίνηση για την αντιφασιστική νίκη θα μετατρέπονταν και στην από την αρχή αφήγηση της ιστορίας. Η Ελλάδα ανήκει «εις την Δύσιν». Αυτή είναι η «ab ovo» αφήγηση της ιστορίας.

«Ανήκουσα εις την Δύσιν», η Ελλάδα έχει την ευκαιρία να υποστηρίξει, κατά το μέτρο των δυνάμεών της, αναγκαίες δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, ώστε η Ε.Ε. να ανακτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην οικονομία και την πολιτική, όπως η ίδρυσή της είχε υποσχεθεί στους ευρωπαϊκούς λαούς. Αναπόσπαστο μέρος απαραίτητων νέων επιλογών είναι και η αναθεώρηση της σχέσης της με τη Ρωσία, υπέρ της διεθνούς ισορροπίας και σταθερότητας. Την αντιπαράθεση και την αμοιβαία καχυποψία πρέπει να διαδεχθεί κοινή προοπτική ισότιμης συνεργασίας, η οποία αδυνατεί να καθοριστεί υπό καθεστώς κυρώσεων και περιορισμών.

Αλλά, «ανήκουσα εις την Δύσιν» και ταυτοχρόνως διατηρώντας ισχυρούς ειδικούς δεσμούς με τη Ρωσία, η Ελλάδα ουδεμία ουσιώδη συμβολή στην επιτυχία αυτής της δημοκρατικής στροφής θα είχε, εάν απλώς «στασίαζε» κατά εσφαλμένων αποφάσεων των Βρυξελλών. Ο πράγματι εποικοδομητικός ρόλος της συνίσταται στο γεγονός ότι η Ελλάδα «μπορεί να βοηθήσει τη Δύση, ώστε να αποφύγει εσφαλμένες αντιλήψεις για τη Ρωσία», όπως εύστοχα έθεσε το ζήτημα ο πρέσβης ε.τ. κ. Αλεξάντρ Αλεξέεφ, πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλίας «Ρωσία – Ελλάς».

Η ελληνορωσική συνεργασία έχει, συνεπώς, μεγάλα περιθώρια εξέλιξης. Καλείται να συμβάλει ώστε να σχηματιστούν οι βάσεις για την κοινή κατανόηση «της μεγάλης Ευρώπης από τη Λισσαβώνα μέχρι το Βλαδιβοστόκ», αλλά και να ενεργήσει τώρα υπέρ της Ευρώπης που υπάρχει. Αλλως, η αφήγηση της ιστορίας θα περιπλέκεται μονίμως in medias res και όλοι θα φοβούνται μήπως «μέγα πένθος ικάνει», κυρίως, οσάκις ένας Ελληνας πρωθυπουργός επισκέπτεται τη Μόσχα.

* Πρόεδρος του Ελληνορωσικού Συνδέσμου.

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο